Momenteel werk ik aan een kleine update van mijn stiltecentrum in het Spaarne Gasthuis Hoofddorp. De grote ronde poef is versleten en er zijn wat elementen ‘verdwenen’. Toch oogt de ruimte na 10 jaar gebruik nog steeds fris. Het stiltecentrum wordt dan ook liefdevol bijgehouden door de geestelijk verzorgers van het ziekenhuis, die o.a. de meeneem-gedichten en -steentjes regelmatig aanvullen. Uitgangspunten voor de vormgeving van de ruimte waren de Barbapapavorm van de ruimte en het gedicht “Onder de appelboom” van Rutger Kopland. Gezien de reacties in het opschrijfboek wordt de ruimte nog steeds gewaardeerd. Zo schrijft een regelmatige bezoeker: “Deze keer alleen iemand ophalen, maar wel even naar de stiltekamer… wat een fijne plek toch, dank dank dank”…. Kijk, daar doe ik het nou voor.
